schaffe

Schaffe is gewiss vun Nöte,
spare aach, des sieht mer ei,
awwer dann un wann im Lewe
will mer aach mol luschdich sei.

Will mer sich mol ebbes gönne,
wu eem uffweckt un macht froh,
des geheert dezu im Lewe,
dofor sin die Feschte do.