november

Immer kälter, immer dichter
schleicht de Newwel um die Heck.
Uff de Gräwer brennen Lichter
zwische Kränz un Aschdersteck.

Plötzlich kummt so 'n kalder Schauer,
manchi Trän rollt iwwer 's Grab.
's rote Wei(n)laa, an de Mauer,
Blaad um Blaad fallt in de Staab.

So hot alles halt sei Grenze,
iwwer Nacht werd alles weiß.
Wann die Bach fangt aa zu glänze,
formt se Blume sich aus Eis.