falkestee

Warener schun in Falkestee?
Geh'n mol hie, do isses schee.
's is en liewer, stiller Ort,
ganz romantisch leirer dort
hinnerm Dunnerschberg, wer'n sucht,
halb versteckelt in re Schlucht.

Fascht wie ime Tuttezippel,
un ganz owwe, uffem Gibbel,
hängt wie so e Schwalwenescht
vun de Burg, de letschte Rescht,
un der Felse, groo un graus,
sieht ball wie en Riese aus.

Ob so'n Ritter wuhl am End
dort als Geischt noch hause kennt?
Hört mer net als nachts was stehne?
Wann de Sturm geht, kennt mer's meene,
awwer unner denne Bääm
is noch ganz die Ruh dehääm.