Die Weistroß, immer froh un jung
hot gut sich dorch die Zeit gebrung.
Sie is geblibb, trotz schwerem Los,
des was se war, e scheeni Stroß.

Hot iwweraal en gute Klang,
is 80 Kilometer lang
un manchmol kaum 3 Meter bräät.
Sie steckt voll Ärwet, Glick un Frääd.

Die Stroß is gezäächelt mit Trauwehängel,
vergoldne Madonne, Weiheiliche un Engel.
Die Keschte un die Mannelbääm
sin an de Weistroß aach deheem.

E Perlkett wär's, so saat mer als,
e Weisymbol for unser Palz,
wu sich im Herbscht die Keltre drehn
un wu Millione Rebsteck stehn.

Mer wääßes jo, die Weistroß geht
vun Schweige aus, wu 's Weidor steht,
dorch Rhodt un Forscht bis Bockrem dort,
bekannt als Mundartwettstreitort.

Do gäbt 's dann aa die viele Feschte
vum Friehjohr bis zum Herbscht mit Keschte
un ´s is viel Lewe iwweraal
vun Schweige bis ins Zeller Daal.

Mer geht am bescht vun Haus zu Haus,
vun Dorf zu Dorf, vun Strauß zu Strauß,
damit mer sich e Bild kann mache
vum Wei un denne scheene Sache.