Die schenschd vun alle Sprooche
is unser Pälzer Sprooch.
Des stimmt, do gäbt's kee Frooche
ich halt mei Pälzisch hoch.

Was Pälzisch is, begrieß ich,
mei Herz duht dofor schlaa,
drum frää ich mich als riesich,
was Pälzisches zu saa.

Zum Lewe, uubeschdritte,
g'hört Frohsinn un Gesang,
un Pälzer Braich un Sitte,
die hän en gude Klang.

Sich frääe, is es beschde,
un do beweist sich's als,
die allerschenschde Feschde
gäbt's in der fröhlich Palz