Uff de Adventskränz brennen rote Kerze,
ehr warmes Licht bringt Frääd in alle Herze.
Es´ riecht so gut no Zimmet un Vanill,
mer singt un bet, un drauß is alles still.

Jetzt hot de Glaawe werre mee Gwicht,
Besinnung braucht mer werre, Ruh un Licht.
Dann ball kummt Weihnacht, 's schenschde Fescht vum Johr,
de Chrischtbaam glänzt, die Kinner stehn devor.

Vum Krippche leicht so'n warmer, heller Schei,
un iwweraal stellt sich de Friede ei.
Die Dierwelt sucht jetzt no de warme Neschter.
Zum Schluß vum Johr, do feiert mer Silveschter.